BANCO FILIPINO: SUBOK NA MATIBAY, SUBOK NA MATATAG… WEH?

Kapapasok palang ng summer sa Pilipinas at kasabay nito ang pagpasok ng naglilingas na balita sa di umano’y pagsasara ng Banco Filipino.

Wala ako sa lugar para magbigay ng opinyon hinggil dito dahil wala naman talaga akong alam sa dahilan ng nagbabadya o tuluyang pagbagsak ng naturang bangko. Ang tanging alam ko lang sabay-sabay nag init ang mga ulo ng  taong nag-impok dito.

Kanina nakapanood ako ng 24 oras. Sobrang napipihit paatas ang dibdib ko sa napapanood kong balita. Ang mga tao, tila naghihintay sa wala sa labas ng bangko. May isang Ale nga doon na humahagulgol at nagmamakaawang ibalik sana ang naitago n’yang pera habang iniinterview. Sobrang naaawa ako. 😦

Meron ding isang Ale na kakadeposito palang, tapos malalaman n’ya na tumatagilid na pala ang bangko. Parang ang hirap tanggapin ng sitwasyon n’ya. Lalo na”t nasabi nya, na iyon na lang ang natitirang yaman ng pamilya nya. Kung hindi ako nagkakamali nasa siyam na libo iyon.

Wala pang kasiguraduhan kung makukuha pa nila ang mga naitago nila o kung ilang buwan pa maaring makuha.

Nakakainis din ang katotohanan na kung sino pa ang may mga naimpok na hindi kalakihan, sila pa yung napapag-iwanan.

Sobra akong naiinis! dahil ang dapat mong pagkatiwalaan ang s’ya pa palang ta-traydor sayo ng mabilisan.

Mas lalo akong nainis noong nabasa kong muli ang slogan nila “SUBOK NA MATIBAY. SUBOK NA MATATAG.” kakabanas. subok na daw, matibay pa. Parang gusto ko kayong kulitin na sabayan ako habang isinisigaw ng malakas ang “WEH!!” p&t@Ñ&8 #@* nyo!

Badtrip Men!!

JOLLIBEE: GREEN MINDED

Nagkalat ang blog post tungkol sa lindol at tsunami sa Japan. Sigurado akong ang taas ng hits nila. Magpopost din sana ako tungkol doon kaso ayaw ko naman maki-trend.

Kaya medyo related topic na lang sa kalikasan ang ipopost ko ngayon tutal, konektado din naman ito sa tinatawag na climate change. Ano ba konek ni jollibee dito? 😛

Kagabi, gutom na gutom ako, wala na akong ibang makitang bukas na kainan na suwak sa panlasa at sa bulsa ko.

Naalala ko may sweet and sour meat balls pala ang Jollibee na bagong labas -39 lang! tapos sasamahan ko pa ng 25 pesos  jollibee coke float. kaso naalala ko linggo pala! toinks.

Burger Steak with rice na lang ang inorder ko, 39 din naman yun kapag walang kasamang softdrink.

At dahil makaka-kalikasan na halos karamihan ng fastfood ngayon sa Pilipinas na gumagamit na ng hugasing plato, baso kasama na rin ang mga kubyertos hindi tulad dati na panay disposable -malamang doon nila ako papakainin dahil dine-in ako.

Nakakatuwa no? kasi kahit papaano nababawasan ang basurang inilalabas ng bawat fastfood na maitatambak sa dumpsite, na siya namang nagiging sanhi upang uminit ang mundo dahil sa nilalabas nitong kemikal pag nagsama-sama ang lahat ng elemento.

Sana nga, dumating din yung panahon na paper bag na rin ang lalagyan ng mga fastfood kapag nag take-out tayo -parang sa starbucks. hoho

ang kaso, maraming pagkakataon na kapag kumakain ako sa fastfood partikular na sa jollibee nandidiri ako sa mga kutsara, kasi may parang kanin na natuyo, ibig sabihin hindi ganoon kaganda ang ginagawa nilang hugas sa mga ito. Iniisip ko na lang: tutal may nababasa naman ako doong “hot surface” siguro dedo na rin ang mga germs doon. Todo halukay tuloy ang ginagawa kong paghahanap sa mukhang malinis na kutsara at tinidor. Pupunasan ko pa ng tissue yun pagnakapili na’ko.

May mga pagkakataon na hindi ko na matiis ang pangamba ko sa kalinisan ng pinangsusubo ko kaya nagrerequest na lang ako ng disposable kahit dine in ako.

Ugali ko ding hindi na kumuha ng straw para sa inumin ko. Minsan kasi naartehan ako sa sarili ko kasi puwede namang inumin iyon sa normal na gawain sa baso.

Isa pa, tubig lang naman ang drinks ko sa jollibee kapag kumakain ako i-strawhin ko pa. lols 😛

KIM TAK GU MABUTING TINAPAY

Naghihikab pa ako ngayon. Hindi ko na kasi nahintay ang ending ng Baker King kaya tinapos ko na ito sa DVD.

Huwag kang mag-alala hindi ko naman iku-kuwento ang ending dito. 🙂

Sumatulan tatlong araw ko itong pinanood at halos abutin ako ng ala-6 ng umaga kakapanood dito, kaso noong pangatlong araw ko na, masyado akong nasabik sa bawat preview ng episode kaya tinuloy-tuloy ko na. Kaya inabot ako ng alas-dose ng tanghali. Sa kabuuan 30 episodes ang bumusog sa inaantok kong diwa.

Pungas-pungas akong pumasok sa opisina, aabsent sana ako sa sobrang antok kaso naalala ko bigla na malapit na ang anniversary ng company namin at sigurado akong tambak na ang mga ads.

Pero kahit antok na antok ako, maalala ko lang ang istorya ni Tag Gu, nangingiti na ako bigla sa sobrang dami ng itinuro sa’kin nito.

FILIPINO IDOLS

Noong dumating sa Pilipinas ang world’s biggest talent show -ang IDOL, tinangkilik agad ito ng mga Pinoy lalo na’t noong season 3 sa American Idol, dalawang pinoy ang pumasok sa Top 24, Sina Camille Velasco (Top 9) at Jasmine Trias na nakapasok naman sa Top 3.

Wala man sa kanilang dalawa ang nakakuha ng titulo bilang American Idol noong panahon na iyon, hindi lang ang mga Hawaiian ang naging proud sa kanila kundi pati na rin ang buong Pilipinas dahil sila ay may dugong Pinoy 🙂

Taong 2006 nang magkaroon ng franchise ang IDOL sa Pilipinas (ABC 5). Nagtaka lang ako kung bakit Philippine Idol ang tinitulo dito, samantalang Filipino/Pilipino ang tawag sa mga tao dito. (nangenge-elam lang “MEMA” me- masabi lang hoho). Kung sa ibang bansa kasi Indonesian Idol, Canadian Idol, Indian Idol ang titulo, bakit sa Pilipinas, Philippine Idol? puwede namang Filipino Idol etc. haha

Noong nagsara ang ABC5, hindi na natuloy ang season 2 ng Philippine Idol.

Nakuha naman ng GMA7 ang franchise ng IDOL noong 2008 at ginawa ng Pinoy Idol. Sa wakas katanggap-tanggap na ang titulo (para sakin.)

Kaso mas di hamak na may kalidad ang pagkakagawa ng Philippine Idol kaysa sa Pinoy idol.

(Saganang akin lang) hindi nakuha ng Pinoy Idol ang expectation ng mga manonood nito. Ang host malanya, kumpara kay Ryan Agoncillo. Ang mga judges hindi din katanggap tanggap maliban kay Wyngard Tracy. Ang entablado, ang  tunog at ang galaw ng mga kamera palpak kaya hindi maiwasang ikumpara sa Philippine Idol.

Mas lalo na noong nanalo si Gretchen Espina maraming napataas ang kilay -ewan ko lang, hindi ko naman kasi gaanong napanood maliban sa mga napapakinggan ko tungkol dito.

Kaya hindi na ako nagtaka bakit hindi pa nasusundan ang naunag season sa GMA7.

Sa ibang banda, hindi naman talaga usaping franchise ng Idol o paghahambing sa magkaibang franchise ang nais kong isulat dito kundi ang mga dugong-Pinoy na sinubok na ang pangarap sa American Idol.

Maliban kay Camille Velasco at Jasmine Trias, isa pang pinoy ang nakapasok sa top 24 American Idol matapos ang anim na season -si AJ Tabaldo, kaso isa s’ya sa mga naunang natanggal. Ganoon pa man naging laman din ng balita ang pagiging Pinoy n’ya.